н:наградени раскази

февруари

. . . . . . . . . .м .е .ѓ .у . .н .а .ј .д .о .б .р .и .т .е . . . . . . . . .

Меѓу најдобрите раскази сигурно спаѓаат и двете минијатури на Билјана Велковска, “Портрет” и “Агли”. Се чини дека Велковска е најпрецизниот, можеби во оваа конкуренција и најмисловниот автор, со најизострено чувство за јазикот...

Меѓу подобрите го издвоивме и расказот “Повик” од Ѓорѓи Крстевски. Станува збор за прецизно напишан текст на стара тема, Двојник, каде што е тешко да се биде претерано инвентивен. Крстевски сепак успева да создаде интелигентна поента и да даде свој достоен прилог во темата омилена на По, Стивенсон, Борхес, Урошевиќ...

Во вториот расказ на Пчински, “Три точки”, исто како и во првонаградениот, снажно е присутна димензијата на ангажираноста, барем во тематска смисла: станува збор за халуцинација и смрт поврзана со пријател заминат на “милитаристички гурбет” во Авганистан. Расказот е снажен, потресен, суптилно халуцинантен (атмосфера делумно како од “Зоната на самракот”:), но крајот можеби е малку нејасен и недоработен.

Овде ги издвојуваме и двата раскази на Дарин Ангеловски, “Звуци” и “Подрум”, во кои има интересна атмосфера и убави слики (нешто од своето фотографско око Дарин суптилно вметнува и во своите прози!).

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

о:образложение
     н:наградени раскази
     м:меѓу најдобрите
     у:уште неколку добри раскази
     с:слабости
п:почетна