ноември
г:гацова кристина

 

ч:чекање

Во чекалната на улицата 23 веќе се беше уморил од чекање еден млад господин.
Во чекалната на улицата 12 сеуште немаше никој. Мислам, никој особено. Беше преполна со стари излитени фаци и секоја од нив чекаше на свој начин. Колку патетично и симпатично во исто време.
Еден потропнува со потпетиците, друг ниша со лактот, некој постојано гледа во часовникот, го потчукнува – кутриот се расипал уште пред години. Секој чека на свој начин. И чека...
Минатиот ден поминував по улицата 23, па свратив во чекалната. Стариот господин беше сам. Бавно го крена погледот кон мене,
старечкото уморно лице се развесели.
„Конечно дојде“ - беа неговите последни зборови.