октомври
р:ристевски бобан

г:години: 26
п:професија/интереси: музика, литература
sir_blacktooth@yahoo.com

 

л:луѓе кои се вљубуваат во продавачи

Имаше некои периоди кога Нено почесто купуваше чоколади, чипсови и сокови од продавниците што се наоѓаа во приземјата на зградите најблиску до местото каде што живееше. Желбата и потребата да ги купи тие производи кај него се појавуваа без некаков ред, неопределено, тој тоа подоцна го забележа и сфати или барем помисли дека е така и тоа му се допадна. Но сепак, особено на почетокот, имаше некои конкретни моменти кога тоа почесто се случуваше, на пример, кога имаше повеќе за учење, само што заврши средно и се запиша на факултет, а чоколадото дава повеќе енергија, или кога поради светското фудбалско првенство имаше поинтересни натпревари или се даваше некој подобар филм, па беше интересно да се помине некое време пред телевизор, но со нешто за грицкање, бидејќи повеќето од неговото друштво не беа премногу фанови на тој спорт, а и кога беа заедно не можеа концентрирано да ги гледаат филмовите бидејќи поинтересно им беше да разговараат... На неговата улица немаше продавница и бидејќи купувањето чоколади, чипс и некаков сок во одредени периоди почесто му се случуваше, тој започна да гледа на тоа како на кратко излегување од дома, околу пет-десет минути до некоја од продавниците, средба и краток разговор со продавачите или со некој познат на улица... Всушност, во тие ситуации средбите со продавачите се неминовни и сигурни, секако ќе се сретнете со нив, а познатите по пат се случајни. Така уште повеќе се најде во ситуација или некој подолг процес на создавање однос со продавачите, доверба и разбирање, што на нив секако им одговараше. Можеше да одбере која продавница повеќе му се допаѓа, а тоа секако зависеше и од луѓето што работеа таму, некои едноставно знаеја да додадат повеќе шарм во својата работа и да ја направат посетата на нивната продавница поинтересна. Во повеќето продавници ги имаше истите чоколади и сокови, освен чипсот што нему најмногу му се допаѓаше, а во еден период кога тој беше во такво расположение го имаше на две-три места во близина, па така изборот каде да се отиде зависеше и од тоа...
Еден пат отиде во една од тие продавници каде што го имаше чипсот што го бараше. Се возеше до таму со велосипедот што го најде оставен во дворот, што инаку го возеше и вујко му, беа договорени да го земе кому прв ќе му притреба и потоа го оставаа во дворот. По улиците не сретна никој познат и кога пристигна го остави велосипедот пред продавницата. Внатре имаше многу разновидни производи кои од пред кратко време беа распоредени на нов начин, со забележително повеќе вкус за уредување на внатрешниот простор отколку во другите продавници. Освен тоа, му се допаѓаше и нивниот избор во споредба со другите продавници, таму имаше поубаво и повнимателно одбрани марки и видови чоколади, сладоледи, пени за бричење, паштети, леб, слатки и соленки за грицкање, весници... Од неодамна таму се појави и малку намќорестата девојка која се однесуваше како да не работи многу време како продавачка, бидејќи беше некако збунета и секогаш имаше посериозен па и малку загрижен израз на лицето. Како во себе молчејќи постојано да се прашуваше дали ќе ги исполни очекувањата на купувачите (кои инаку на тој начин понекогаш злобно си поигруваат со продавачите), очекувањата на сопствениците на работното место, конечно и своите очекувања.
Откога зема што му требаше и додека чекаше да плати, Нено ги забележа повеќето видови Милка чоколади наредени блиску до касата и местото за чекање. Веројатно беа поставени таму за да ги потсетуваат купувачите дека секогаш можат необврзно да си купат чоколадо. Тој веќе извесно време се прашуваше зошто во ниедна продавница ги нема оние неколку интересни видови понови Милка чоколади што се појавија едно време, меѓу кои имаше и едни крцкави со цимет. Овој пат реши да се обиде да си ја разјасни таа мистерија и и рече на сериозната девојка што тогаш работеше во продавницата и требаше да му наплати:
- Пред некое време имаше едни понови Милка чоколади, со шалчиња на обвивките...
- Да, тие се појавија за Нова Година, сега веќе никаде ги нема...
На Нено се во врска со таа дилема му се разјасни. Кога се враќаше дома му беше жал што тие вкусни чоколади биле специјално изненадување само за еден период во годината.