август/септември
v:valerija de sad

 

з:заклучок

Значи, изникна и некоја чудна форма во мојот живот. Ти.
Зачуден како е можно човек да не забележи таков феномен во својата егзистенција, прифатив дека не можам да ја дешифрирам причината за твоето појавување.
Замисли, сум те сонувал во други облици сите овие изминати хибернации. Од тој мрак те извлеков како заклучок: ти си само едно такво во сета вечност.

Излезе дека си сеприсутна, те гледам во очите на децата, во летот на гавранот, во празните канти за ѓубре опкружени со отпадоци. Те мирисам додека минувам низ пубертет, додека ја набљудувам крвавата улошка на сестра ми, додека седам во гратски автобус крај чичко крај неговите педесет години и вреќата праз, додека го лулам бебето на мојот најдобар пријател.

Излезе дека си сезнаечка. Знаеш кога да ми се појавиш, како да ми се претставиш, како да ме заведеш. Знаеш дека го сакам, го обожувам твоето присуство и дека плачам, рикам, липам поради твоето отсуство. Едноставно, ти знаеш.

Излезе дека ... ти си волјата на универзумот за постојано движење.