август/септември
г:гошевски душко

г:години:22
с:студент
duskogosevski@yahoo.com
 

 

ж:животот на кубанските хинетери (проститутки)

Прекрасната кубанска музика не ги оставаше рамнодушни ни најтмурните посетители. Околу триесеттина гости, иако малкумина странци, беа гостите на овој крајбрежен бар во Хавана. Познатата салса се играше на подиумот во „Фимено“. Коктелите и мартините се служеа , кубанските хинетери,како што во Куба ги викаа проститутките, повеќето облечени во тесни бели фармерки внимателно ги следеа и кокетираа со неколкумината туристи.
Хуан, припадник на народната кубанска полиција,облечен во тесни кафеави панталони и широка маица стоеше крај шанкот и со погледот скиташе околу. Припадниците на народната милиција беа ослободени од обврската да носат униформа. Повеќето му беа познати а странците не го интересираа. Ја забележа Саки. Кубанска хинетера која имаше само петнаесет години. Внимателно се сврте и уште еднаш го разгледа целиот бар. Ниедно сомнително лице. Полека и пријде.
- „Здраво Саки“.
- „Му платив на Ариго“ .
Ариго беше колега на Хуан од народната милиција.
- „Да на Ариго“ .
- „Слободна сум десет дена“ .
Ариго собираше десет проценти од нивната заработка а за возврат ги оставаше намира. Чист и разработен систем во целиот свет. Зошто во Куба би било поинаку.
- „ Подобро за тебе да не се инатетиш. Инаку ке загубиш некој муштерија.“
Саки знаеше дека со Хуан не може да се договори. Груб и безмилосен, без трошка чест и морал, беше страв и трепет за кубанските хинетери. Знаеше дека нема друг излез.
- „ Сега немам готовина. Почекај ме на влезот на кинескиот пазар за три часа, ќе ти платам.“ - Кинескиот Пазар се наоѓаше во централниот дел на Хавана.
- „ Не сакам пари“. – Ни еден мускул не се помрдна на лицето на Хуан. Ова го рече лесно. Премногу лесно.
- „ Учев со ќерка ти “. – Прозбори Саки надевајќи се дека колу толку ќе провре во свеста на Хуан. И навираа слики од среќните училишни денови. Кога беше среќна , кога имаше иднина, кога имаше родител. Се додека татко и не реши да ги напушти и да пребега кон Флорида. Не го интересираше татко и ниту неговата судбина. Се удавил или не. „Печатот “ што го доби како предавник на револуцијата е тоа што ја остави на маргините на Кубанското општество. На маргините на Куба , дали има поморбидна судбина…
- „ Добро рече. Учеше. “
Саки знаеше дека нема излез. Не сакајќи да го погледне во очите полека тргна кон плажата. Минувајќи низ сламените чадори, покрај белиот песок,наеднаш ја повлече за косата. Силен мириз на кубанска „пура“ задре длабоко во нејзините ноздри. Не сакаше секс , сакаше чисто орално задоволување. Грубо, насилно , без нималку почит кон венериниот триаголник. Воопшто не го интересираше. Гол и подготвен , ги сакаше само нејзините усни. Тенки но сензуални. Контрадикторно кога се работи за машката фантазија. Саки проработи механички. Брзо што побрзо. Низ мислите и навираа спомените од детството. Блиски а далечни. Кога радосна одеше кај нејзината другарка Селина. Кај Селина и чичко Хозе. Тој и даваше кукли. Секогаш земаше по две. Една за Селина една за неа.
Одеднаш и се згади. Солзи и потекоа низ очите. Хозе ја погледна. Одеднаш нековата машкост опадна. Не знаеше што се случува. Се потргна и и врза еден врел шамар.
- „Вака ли работиш со странците?“ . – Ја оттурна и си замина.
Саки посрамено влезе в барот. Целосно скршена, без нималку почит се оддаде на салсата. Ке танцува оваа вечер. Ќе танцува до бессвест. И ќе му се поддаде на првиот што ќе и пријде.
Утрото на вратата затропа полицаец. Во униформа дојде да ја спроведе Саки во станицата. Обвинета за заговор со шпионите, против кубанската револуција, Саки не се спротивстави. Знаеше кој е шпионот. Знаеше кој е предавникот на Револуцијата...




 

н:новите светилки, новите патокази

Посветено на младите автори во Македонија

 Во сенката на мракот, во подножјето меѓу двете зли планини, постепено почнува да се разбива темнината. Маглата се крева, и ситни блесоци го скренуваат вниманието на слепите патници. Слепи при очи, глуви при уши. Трунка надеж провејува низ срцата на попаметните. Дали е ова привидение или се случува. Дали е ова фатаморгана или се создава. Младите светилки, сеуште слаби ги поведуваат по патот на мудроста, патот на знаењето, патот на животот. Иако се ушто во подножјето, иако далеку пред походот кон мрачните врвови, храброста и силата нив ги одржува. Ги бодри и води. А тие ќе ги поведат останатите. Кон ИДНИНАТА...


 

п:пеколот на агентите

Силен ветер ги разигруваше брановите и го заплискуваше бетонот на пристаништето во Анкона. Крај 14-тиот док на свежо офарбаната клупа седеше еден старец. Со проседа коса, со обични очила, и излитен мантил го разлистување дневниот весник. Навидум заинтересиран за содржината изгледаше како секој нормален минувач во преполното пристаниште. Но со крајот на очите внимателно и будно го следеше секој чекор на присутните минувачи. Размислуваше за последната порака. Неговиот стар пријател од Амстердам го извести дека ке се случи нешто што мора да биде проследено од нивната агенција и треба да бидат на местото на настанот. Немаше време да се активираат помладите а и повитални агенти , па мораше тој да го изврши следењето. Во пораката беше известен дека четири платеници, кои најверојатно ќе бидат преоблечени во градежни работници ке се сретнат со Х особа и веројатно ќе го егзекутираат. Нашинот не го знаеше а и не беше важен. Агенцијата требаше да биде во тек со престрелките и чистките во подземјето. „Проследи и извести“. Тоа беше неговата мисија. Никакво вовлекување, никакво мешање. Ова требаше да биде „нема“ акција.
По четириесет минути ги забележа четворицата молери, веднаш кај траектор за истовар. Се истовараа првите автомобили кои му ја попречија глетката. Раши да стане од клупата и поодблизу да ја извиди ситуацијата. За искусен агент како него ова беше пријатен утрински одмор. Се доближи до траектот кога прерушените агенти со засилени чекори го напуштаа пристаништето. Во тој миг иако искусен агенотот не можеше да се реши во кој правец да оди, не сега кога го идентификува и другиот обележан кој седеше зад воланот во неговиот автомобил и чекаше да излезе од траектот. Една секунда и му текна. Ја виде. Количката која ја возеа беше поставена веднаш до него, а оттаму требаше да помине господин Х. Во таа недоумица која траеше предолго, можеби секунда.
Одекна експолозија. Громогласна и силна. Делови од тела летаа наокулу. Луѓе легнуваа на земјата не знаејќи дали се повредени. Крв го обли пристаништето во Анкона. Една автомобилска гума, цела распукана се истркала во морето.
Еден час подоцна, по извршеното испитување на форензичарите, еден карабинер го покри мртвото тело на старецот. Без легитимација, без идентификација, ќе лежи во мртвечницата неколку часа за потоа да биде изведен на задната врата.
 

 

б:безимениот

Безимениот имаше неверојатнаспособност на спознание. Одлично го перцепираше надворешниот свет. Имаше неверојатни мемориски, расудувачки и анализаторски способности. Ја впиваше суштината на светот, ја впиваше и се гадеше. Во тие негови петнаесет минути живот ја откри целата суштина на светот во кој што требаше да живее. Му беа доволни четири минити за да го исшмука знаењето на останатите живи тела околу нив. Го разбра и светот на мравките, една беше близу до ногата на неговата идна мајка. Мравките копнееа и ги воспеваа нивните роднини во Панама. Мравките убијци. Тие им беа херои. Во тој момент запази дека мајка му се тресеше. Го откри и тоа чудно и несовладливо чувство. Отпрво се засрами а потоа ми стана и интересно. Ќе проба и тој кога ќе оживее. Некаде околу единаесеттата минута се сретна и со воено-политичките актовности во надворешниот свет. Се сретна со гладта и холестеролот , со жедта и алкохолизмот. Повторно се згрози. Веќе во тринаесеттата минута се запозна со технологијата, а триесет секунди подоцна и со вселената, со универзумот. При крајот на петнаесеттата минута, благодарејќи на неговиот интелект и умствен капацитет најде одговор. Одговор за спас на светот. Наеднаш му стана жешко. Почна да се трансформира во течна состојба. Ќе излегува надвор. Беше среќен, среќен за неговата мисија.
И наеднаш МРАК. Крај, безнадежност. Нема да преживее. Светот уште долго нема да биде спасен. А можеби и никогаш.
Неговиот иден татко го истури на чаршавот.
 

 

н:непрдливи а смрдливи

Во една измислена пост - социјалистичка земја каде
интелектуалците не прдат и каде што обилно се пие ракија.
,,Сончевите зраци се прелеваа врз цвеќињата во разни бои.Покрај потокот кој жубореше црцореа птиците. Жабите крекаа крај реката, и се ….,, Виктор беше прекинат.
,, Доста е престани,, - Професорот тивко но со голема притаена агресивност го прекина својот студент.,, - Како прво ова е веќе излитен и пред се досаден почеток на една творба , а како второ одлучи се дали е поток или река.,, – Се сврте кон останатите :
,,Треба да еволуирате , сами да пронаоѓате нови изрази , да се борите против литерарната стереотипност. Ако сакате да станете успешни писатели или поети не треба да се радувате кога ќе ве прочитаат рецензентите или критичарите , тоа им е работа. Кога ќе ве прочитаат другарите , комшиите , продавачите во најблиската продавница тогаш сте ја постигнале целта.Ако ве прочитаат и родителите вие сте на тронот. Ајде следниот,, - Професорот се сврте кон Јулија
,, Долгиот орган на Ариго се маваше таму – ваму. Ели се навлажни, со цела своја страст што ја чувствуваше, и продолжи по…,,
,,Во ред. Но би било интересно доколку му е краток, не мора секојпат да му е долг, без разлика на вашите желби ,, - Јулија се вцрви - ,, А каде е рекламата за кондоми . Не заборавајте драги студенти ова е книжевен курс за бестселери а не за деветнаесеттовековен реализам. ,, - професорот се сврте и се наведна со задникот свртен накај класот.Наеднаш испушти долг гласен гас. Збунетите ученици се гледаа втренчено.
,, Размислете околу ова, нека ви биде инспирација. И патем зошто во ниеден роман не прдат. ,, - Со ова заврши уште еден час кај ексцентричниот професор Долин.
Излезе надвор на веќе попладневното сонце , и се упати кон кафетеријата на крајот на улицата. Во кафетеријата се пиеше се освен кафе. Влезе и ја спушти шапката на последната маса во десниот агол. Му се допаѓаше малку позатемнета атмосфера. Сам со дуплиот шток размислуваше што понатаму. Оваа негова реактивација која ја прифати со драго срце веќе му досадуваше. Не можеше да ги наведе неговите ученици кон сржта на неговото учење. По отварањето на оваа едногодишна школа за пишување романи тој требаше да ги научи неговите ученици на начинот на правење пари од пишување.Американскиот начин. Според него круна на пишувањето не е пулицеровата награда , или пак букеровата, туку откупените права од некоја холивудска продукција. За издавање роман не е најважен рецензентот или лекторот туку менаџерот и маркетингшкиот соработник.Така ги учеше неговите студенти. Комерцијализирањето на литературата овде одеше многу потешко. Веројатно ќе ја напушти работата и ќе се пресели во некоја друга источноевропска земја.А толку старсти може да се распламтат и толку табу теми да се отворат во оваа конзервативна средина. Многу добро знаеше дека контроверзијата и тоа како се продава.
Вратата на кафетеријата се отвори и внатре влезе постар , елегантно облечен човек. Со проседа коса , со мала црна брадичка , веднаш се упати кон Долин. Веројатно знаеше дека е таму.
,, Добар ден почитуван господине Долин.,, - Му рече на лош англиски јазик.
,, Не сум јас почитуван , но седнете. ,, - му одговори Долин на домашен со мала насмевка.
,, За кратко сум, ќе ме извините.,, - се сврте кон шанкот - ,, Конобар една жолта. ,,
,, Овде сум да ви предложам нешто. Вие како претставник на Американската литература и култура , и како ценет гостин во нашата земја ги уживавте сите пријатности на нашето гостопримство.
Уживавте? О не не пак, си помисли Долин. Како лепешка сум за овие патетични домашни интелектуалци. Веројатно повторно ќе ме прогонуваат поради конкуренцијата.Секаде е исто.
,, Но вие не смеете вака да се однесувате и во ваква мера да ни враќате по се што сме сториле за вас.,,
,, Извинете но вие уште на почетокот знаевте дека јас сум претсавник и промотер на еден поинаков стил на… ,,
,, Вие сте го посрамотиле мојот внук на вашето предавање. А тој толку се трудеше. Дури и јас му помагав со описите. ,,
,, О зар вие не сте писател? Па јас сум сосема збунет , извинете не знаев.Јас помислив дека сте од оние што ми го пратија дописот.,,
,, Писател сум како не сум.Лектор , преведувач , критичар , есеист , рецензент, стручен соработник , затоа ви велам дека вие не можете туку така да навредувате нечие дело на кое и јас сум помогнал. И точно е и јас сум потпишан на дописот но така ми налага статусот , ништо лично. Ќе ве молам да бидете пољубезни со внук ми , еве го спрема своето прво дело , не треба вака да влијаете на неговиот морал.Се надевам дека во иднина подобро ќе се разбираме и дека ова ќе биде само една помината бемка во однос на нашето идно пријателство.,, - АЈ допи ракијата и излезе без да плати
Лектор , преведувач , крити..? Долин донесе одлука. Ќе остане.Ова е плодна почва.Ќе прави пари па макер и сам да им ги пишува книгите на студентите.