2007:јули/август
општ конкурс

к:константин

 

н:недела со З.

Фатив такси, автомобилот веќе одамна не ми работи. Ја чекав мојата љубена на плочникот пред нејзината зграда. Помина и 17 часот но сеуште немаше ништо. Кога се разбудив, ноќта веќе го беше изменила градот, незнам дали беше поубав, но беше проклето празен. Решив да си заминам. Следниот ден повторно дојдов точно на пладне. Ми се причини дека ја видов како скршнува зад аголот од зградата, се стрчав но немаше никој. Потоа сум задремал.
Долго гледав во нејзиниот стан на петиот кат, но не се случуваше ништо, исто беше и со другите станови. Ни тој ден не се појави. Кога сакав да си заминам забележав дека таксито со кое доаѓав повеќе го нема. Решив да појдам пеш.
Сонцето силно печеше па се потправ на стеблото на едно дрво. Си ја понесов и гитарата за да не ми биде здодевно, можеби ќе напишам некоја песна чекајќи ја. Полека почна да се стемнува, неможев повеќе да издржам, овде сум со недели а градот е се повознемирувачки празен, ќе се качам горе. Лифтот застана и јас бев на петиот кат. Вратите од сите станови беа шрум отворени, а внатре немаше никој. Се беше оставено така. Каде ли отидоа луѓето?