мај
х:хаџи тоневска даниела

г:години:18



е:еурека

Ова е расказ што несакам да ви го раскажам, ама затоа што е расказ морам да го испрераскажам. Тоа не беше во никој случај онака зошто беше вака.
Не се возев во мојот удобен автомобил, одев пешки по жешкиот асфалт. Месечината одамна ја немаше па печеше силното сонце на небото од кое претходно ги избрка сите ѕвезди, тврдејќи дека тоа самото е ѕвезда во универзумот. Никогаш немаше да отворам уста, сметав дека се отвара оној момент кога некој нешто многу вкусно јаде. Ама разбрав дека од неа излегува мошне интересен звук. Не, не беше тоа звук од флејта, гитара или триангл, нешто пософистицирано. И така не разбрав дека разбрав дека се запознав себеси!